Aleksandr Grigoryan: "Toshkentda xotinim va qizim iqlimga moslasha olishmadi"

- Qanday qilib Paxtakorga borib qoldingiz?
- Paxtakor bosh murabbiyi Samvel Babayan O'zbekiston milliy terma jamoasiga o'tdi, klubda esa yaqinda futbolchilik faoliyatini tugatgan yosh murabbiy No'mon Hasanov bosh murabbiy vazifasini bajaruvchi lavozimida ishlayotgandi. Meni murabbiy-konsultant sifatida taklif qilishdi. SHartnomada shunday yozilgandi: mashg'ulotlar jarayonida ishtirok etaman va o'yinlar vaqtida jamoani boshqarishim mumkin. Tosnoda ishlab tajriba to'plagandim. Paxtakor O'zbekiston uchun Rossiya uchun Spartakdek gap, u erda ishlash katta sharaf. Jamoa oliy ligada peshqadamlik qilmoqda. O'zbekistonda infrastruktura va futbol maktablariga ajratilayotgan mablag'lar meni hayratda qoldirdi. Paxtakorda 90 foiz futbolchi klub tizimidan chiqqanlar ekan! Viloyatlarda tomoshabinlar tashrifi ham juda ko'p taxminan 20–25 ming. Bu Rossiya birinchi divizoniga etishmayotgan holat.

- Nimaga qaytib keldingiz?
- Faqat bir marta, Xabarovskda ishlaganimda, o'zim bilan birga oilamni olib ketmagandim. Toshkentda xotinim va qizim iqlimga moslasha olishmadi. Menga unchalik sezilgani yo'q. Ular esa birinchi kundanoq kasal bo'lib qolishdi. Aks holda qolardim. Menda O'zbekiston u qadar nufuzli mamlakat emas degan fikr yo'q… Asosiysi klubning maqsadlari yuqori bo'lsa bas, - deydi Grigoryan.