Бир ўйин тарихи. БАА - Ўзбекистон 0:1. Самолётни тўхтатган Шацких ва Мирзаҳаким Тўхтамирзаев ҳикояси

Маҳмуд Раҳимов билан саралаш сари

Аслида амирликлар билан рақобатимиз 1996 йилда бошланган, ЖЧ-1998 саралашида эса жиддий рақиб вазифасини ўтаганди. Ўшанда Франциядаги мундиал йўлланмасидан қуруқ қолган ва Таиланддаги Осиё ўйинларидаги Эрондан учралган мағлубиятдан сўнг вакилларимиз учун кейинги бекат Ливан-2000 Осиё Кубоги саралаш босқичи эди. Бу пайтга келиб Мирсодиқов, Вега Да Силва бирин кетин бир-бирига ўрнини бўшатиб бераётганди. Терма жамоани саралашга тайёрлаш чеки ўша вақтда ўзининг обрўсига ва номига эга бўлиб улгурган Маҳмуд Раҳимов зиммасига юклатилган. Саралаш қуръасига кўра биз Ҳиндистон, Бангладеш, Шри-Ланка ва мезбон мамлакат БАА билан бир гуруҳдан ўрин олдик. Табиийки, дастлабки 3 та учрашувда даражамиз, футболчиларимизнинг маҳорати устунлигида ғалабани ўзимизники қилдик. Охирги ўйин эса финал мақомида ўтар, ғалаба қозонган жамоа биринчи ўрин билан Ливандаги Осиё Кубогига йўлланмани қўлга киритарди. Айни шу ноаниқ ва ҳассос даврда терма жамоамизнинг масъулиятли вазифаси Маҳмуд Раҳимов бўйнида турарди. Раҳимов футбол муҳитида талабчан, интизомли ва руҳий тайёргарликка катта эътибор қаратадиган мутахассис сифатида танилганди. Уни терма жамоага олиб келишда асосий мақсад — янги авлодни шакллантириш, бир вақтнинг ўзида натижа талаб этиш эди.

Самолётни тўхтатиб турган Шацких (Мирзаҳаким Тўхтамирзаев ҳикояси)

1999 йил Осиё кубоги саралаш доирасида БААда бўлиб турибмиз. Максим Шацких "Динамо" таркибида бюир ўйинда иштирок этиш учун Украинага жўнаши керак эди. Максим меҳмонхонадан аэропортга кетган, менга Баҳодир домла қўнғироқ қилди. У вақтлари телеграм каби ижтимоий тармоқлар йўқ эди. Домла менга шундай деди: "Мишани хонасини очинг (Миша — хоразмлик администатор), жавонда Макснинг паспорти қолиб кетибди". Максимнинг кузатаётганлар олиб чиққан деб ўлаган, кузатувчилар бу паспортини олган деб ўйлаган. Регестрация қиладиган киши Максимнинг паспортини сўраса, ҳеч кимда йўқ. Шундан сўнг ўша жойдан қўнғироқ қилишди. Ваҳоланки, самолёт учишига бир соатча вақт қолган. Улар Дубайни сайр этиб, сўнгра аэропортга етиб келишган. Делегациямизда таржимон йўқ эди. Мен таржимонлик қилганман. Хуллса, айтилган жойга қарасам, чиндан Шацкихнинг паспорти қолиб кетибди. Баҳодир ака "Бекатга чиқинг-да, такси билан тортишмасдан, қанча деса келаверинг. Биз буёқда самолётни тўхтатиб турибмиз. Иложи борича, жуда тез келиш керак. Кийимингизниям алмаштирманг, илтимос", деди. Таксистларнинг биттаси "йўқ" дейди, иккинчи, учинчисиям "йўқ" дейди, охири битта эронлик "хўп" деди. У Ал-Айн ичида юрадиган такси эди. Диспетчерга телефон қилиб, баъзи важларни айтиб, уч соатга жавоб олди. Мен сабабларини эшитиб, ундан кўра бошқа машинада кетганим яхши десам, "Ташвишланманг, муаммо йўқ" деди. Шундан сўнг, у бошқа машина ижарага олди. Кейин йўлга тушдик. "Тезроқ ҳайда" десам ҳам, белгиланган тезликдан оширмайди. Илтимос қилсам ҳам, 140 дан оширмайди. "Машинанг ҳеч нарсага ярамас экан" дедим. "Нега?" деб сўради. "Қара, сени ҳамма қувиб ўтяпти", дедим. "Шундоқ юриш керакми?" деди-да, тезликни 180 га оширди. "Ғиз" этиб етиб бордик. Машина тўхташ ҳудудининг уч томонида уч киши — Баҳодир ака, Маҳмуд ака, Максим уч тарафдан кутиб турибди. Максимга паспортини бердим, у кетди. Унга оқ йўл тиладим. Кейин билсам, улар 120 км масофага бир соатда етиб келишимни чамалаган ва самолётни тўхтатиб туришган. Хуллас, нималарнидир тушунтириб, самолётни бир соатдан ортиқроқ олиб турган. Мени такси тўхтатишим, таксиничининг ижарага автомобил олиши, хуллас, икки соат вақт кетган. Дубайдаги самолётда кондеционер йўқ, одамлар терлаб-пишиб ўтирибди. Биринчи қаторда бош вазир ўринбосари ҳамроҳлигидаги Украина делегацияси ўтирибди экан. Улар учмаётганининг сабабини сўраган. Самолётдагилар эса юкларни юклаб бўлишмаганини важ қилишган. Кейинроқ яна ҳақоратлироқ сўз айтган, "Ана, юклар қолмаган-ку", деб жиғибийрон бўлаверганидан сўнг, ходимлар "Футболчини кутяпмиз", деб айтишган. "Футболчи?! Марадонаними?!" деса, "Йўқ, ўзбек футболчисини" деб жавоб беришган. Макс кетди, "Реал"га қарши бир тайм ўйнади, ўшанда дуранг натижа қайд этилган. Ўша турнирда "Бангладеш" ва "Шри-Ланка"ни 6:0 ҳисобида енгганмиз, учинчи ўйинда Шацких ва Қосимовсиз "Ҳиндистон"ни 3:2 ҳисобида енгганмиз. Ўша ўйинларни мухлислар менинг жажжи "Panasonic" камерам орқали томоша қилишган. Штатив билан рақиб дарвозаси ортидан тасвирга олганман. Охирги ўйин (БАА 1:0 ҳисобида мағлуб этилган) икки хил шарҳда кетган. Жонли эфирда бошқа шарҳ, эртаси кунги такрорий эфирда ўзим шарҳлаганман. Араб шайхи ўйин куни барча чироқларни ёқишни буюрган, сабаби улар Ўзбекистонни мағлуб этиб, Осиё кубогига йўл олишига ишонишган. Биз ғалаба қозониб, автобусда қайтганмиз. Ўн кун ичида араб ташкилотчилари барча шароитларни муҳайё қилишган, чўлдаги минерал булоқдан тортиб ҳайвонот боғигича олиб боришган. Бироқ ютқазиб қўйгач, ҳеч ким кузатгани чиқмаган.

БАА билан ўйин 21 000 мухлис қаршисида кечган, якунда Максим Шацкихнинг 71-дақиқада Миржалол Қосимовнинг пасидан сўнг урган голи ғалаба келтирганди. . Мамлакатимизнинг бош жамоаси Раҳимов қўл остида жами 7 та ўйин ўтказган. Олтита учрашувда ғалаба ва бир ўйинда мағлубият қайд этилган. Ягона мағлубият Таиланд (0:1) терма жамоасидан қабул қилинган. Маҳмуд Раҳимов муваффақиятли кечган БААдаги ўйинлардан бир ойча ўтиб, автоҳалокатга учрайди. Осиё Футбол конфедерацияси вафотидан сўнг Маҳмуд Раҳимовни 1999 йилнинг "Энг яхши мураббийи" деб эълон қилади. Бу бизнинг мураббийлар орасида ОФК эътирофига сазовор бўлган илк мутахассис бўлган. 

Осиё Кубоги-2000 саралаши

26.11.1999. "Таҳнун Бин Муҳаммад Стадион", 21 000 томошабин

БАА - Ўзбекистон 0:1

Ҳакам: Селеаражен Субраманиам

Гол: Максим Шацких (Миржалол Қосимов) 71

Ўзбекистон: Павел Бугало, Февзи Давлетов, Даврон Файзиев, Андрей Фёдоров, Александр Хвостунов, Шуҳрат Раҳмонқулов, Отабек Пирматов, Миржалол Қосимов, Николай Ширшов, Сергей Лушчан, Максим Шацких